Καστανάκης, Θράσος

(Κωνσταντινούπολη 1901 – Παρίσι 1967). Πεζογράφος. Το 1919 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και μαθήτευσε κοντά στον Ψυχάρη. Αργότερα διαδέχθηκε τον δάσκαλό του στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών της Σορβόνης, στο τμήμα νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας. Έγραψε πολλά μυθιστορήματα –Οι πρίγκιπες (1924), Η φυλή των ανθρώπων (1932), Τα μυστήρια της Ρωμιοσύνης (1933), Χατζή Μανουήλ (1956) κ.ά.–, δημοσίευσε πολλές συλλογές διηγημάτων – Το μαστίγιο και οιπολυέλαιοι (1930), Ο Ρασκάγιας (1939) κ.ά. Παρά το γεγονός ότι έμεινε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στο Παρίσι και η γραφή του δέχτηκε αναγκαστικά την επίδραση των κοσμοπολίτικων βιωμάτων του, υπήρξε αφοσιωμένος στον πιο ορθόδοξο δημοτικισμό και, στα σχετικά έργα του, στην περιγραφή μιας αυθεντικής ρωμιοσύνης. Αλλά και όταν, ως κοσμοπολίτης αφηγητής, ξεναγεί τον αναγνώστη Στο Παρίσι της νύχτας και του έρωτα (συλλογή διηγημάτων), δίνει έναν τόνο ελληνικής ηθογραφίας. Αυτό πρέπει να αποδοθεί στη γλώσσα του, ασκημένη στο σπουδαστήριο του δασκάλου του, αλλά και σε μια υπεραπλούστευση της ψυχολογίας των ηρώων του, οι οποίοι τελικά μοιάζουν παρά τις γεωγραφικές και πολιτιστικές διαφορές που τους χωρίζουν.